...ΤΥΧΗ Α-ΤΥΧΗ ΠΑΡΑΤΟΛΜΗ ΔΙΠΡΟΣΩΠΗ....

...ειναι στιγμες που δεν ξερεις τι κανεις...στιγμες που σου αποδεικνυουν για μια ακομα φορα ποσο λιγο ξερεις τον εαυτο σου...στιγμες που οσο σκεφτεσαι τοσο ευχαριστιεσαι..στιγμεσ που οσο σκεφτεσαι τοσο πληγωνεσαι...λιγα σου ρχονται στο στομα καμια βρισια κανενα βογκητο...εδω μιλαει η καρδια κανενας αλλος...κανενας δυνατοτερος κανενας μικροτερος....

...λενε οτι η μοιρα μου εχει προδιαγραφει απ τη στιγμη που γεννηθηκα...καθε ανθρωπος λενε λιγα μπορει να κανει για να την αποφυγει η για να την βελτιωσει...σπαει το κεφαλι του βλεπει τισ πιθανεσ εκδοχες..προσπαθει να διαλεξει..κοιτα τα κινητρα...προσπαθει να αποφυγει το περιτυλιγμα παει να κοιταξει την καρδια του...εδω ξεκιναει ενας πολεμος μεγαλυτερος απο καθε αλλον...

...οι στρατιωτες του μυαλου πιο λογικοι πιο εξυπνοι φαινομενικα δυνατοτεροι οπλισμενοι με διανοητικο ορθολογισμο...και το αντιπαλο δεος...οι στρατιωτες της καρδιας απειθαρχοι ατακτοι ανικανοι να υπακουσουν σε καθε κανονα ικανοι να ανταπεξελθουν σε καθε κατασταση κρατωντας στα χερια τους τη συνειδηση...εναν προδοτη του μυαλου που αλλαξε στρατοπεδο γιατι γρηγορα καταλαβε την αντιπαλη ανωτεροτητα...οι μαχη δυσκολη η εκβαση διτη πολυφασικη ατερμονη και συναμα τοσο ακατανοητη....

...εδω η τυχη παιζει τον ρολο της...σκεπαζει με τον σκοτεινο και αορατο μανδυα της την καρδια...παει να παραμυθιασει την δυνειδηση πωσ δηθεν αυτη ειναι νικητρια..της παρουσιαζει μια ουτοπικη εδεμ μια δοξα του ''εγω'' μια εσωτερικη εξουσια...πιστευεις οτι η αποφασεη σου ηταν η καλυτερη δυνατη η πιο σωστη συμφωνα με τα γεγονοτα τις περιστασεις και την κατασταση σου...μπαααα πλανασαι ικτρα.....και αμα μια πτυχη της περιστασης δεν την σκεφτηκες σωστα?...αμα ενα λιθαρακι σου ξεφυγε..?..αν για μια φορα δεν τιμησες τον τιτλο του φωτεινου παντογνωστη που το πανεπιστημιο σου εδωσε...?...αν ολα γινοταν εκ διαμετρου αντιθετα απ οτι ειχες φανταστει???....τι θα γινοταν?...απλως απορεις εδωτερικα τρεμομενος....

...ο φοβος πια ειναι ορατος....ειναι η λυση σου τοσο αλανθαστη οσο φανταζεσαι???...φερθηκες σωστα τοτε η πεταξες ενα μικρο δευτερολεπτο που θα μπορουσε να ηταν καθοριστικο για την πορεια σου....??....ποιος ξερει μηπως κανεις σου προδιαγραφει οτι εισαι λαθος???....μπα το νεφελομα τςν αμφιβολιων φευγει μενοντας βαθια ριζομενο μεσα σου....αλλωστε ποιος ο λογος να ταλανιζεσαι για κατι που δεν μπορεις να αλλαξεις....η μηπως μπορεις???....